مهمترین علت پیدایش بیماری‌های قلبی- عروقی، تصلب شرایین می‌باشد. تصلب شرایین سبب می شود که سرخرگ‌های گوناگونی که به سمت‌های مختلف بدن خون می‏رسانند، به تدریج سخت و تنگ گردند و توانایی آنها برای انتقال اکسیژن و مواد غذایی به سلول های بدن کاهش یابد.

بعضی از عوامل موجب سریعتر شدن تصلب شرایین می گردند و در صورت وجود آنها احتمال پیدایش بیماری قلبی- عروقی افزایش پیدا می‌کند. برای پیشگیری از پیدایش بیماری‏های قلبی- عروقی و مرگ و میر و ناتوانی ناشی از آنها، باید این عوامل خطر را بشناسید و به توصیه‏های پزشکی توجه نمایید.

 عوامل خطر برای بیماری‌های قلب و عروق

عوامل خطر برای بیماری های قلب و عروق عبارتند از: سن بالا، جنس مذکر، سابقه خانوادگی بیماری قلبی زودرس، فشار خون بالا، افزایش چربی خون به ویژه کلسترول)، دیابت قندی، سیگار کشیدن، چاقی، کم تحرکی (انجام ندادن فعالیت های بدنی) و اختلال در انعقاد خون.

با توجه به اینکه دیابت از عوامل خطر بیماری‌های قلبی-عروقی است و معمولا با عوامل خطر دیگر همراهی دارد و گاهی شاید ایجاد کننده آنها باشد، مبتلایان به دیابت باید بیش از دیگران مراقب سلامت قلب و عروق خود باشند.

پژوهش‌های فراوان پزشکی نیز نشان داده اند که عوامل خطر قلبی- عروقی در مبتلایان به دیابت نوع 2 شایعتر هستند.

بیماری‌های قلبی - عروقی را می‌توان به سه گروه عمده تقسیم کرد:

• بیماری‌های کرونری قلب

• حوادث عروقی مغز

• بیماری رگ‌های محیطی

بیماری‌های کرونری قلب

قلب یک پمپ عضلانی به اندازة مشت گره کرده انسان است که در هر دقیقه به طور متوسط 60 تا 100 بار می تپد و خون را در بدن به گردش در می آورد. گردش خون سبب می‏شود که اکسیژن و مواد غذایی به اندام های بدن برسد و مواد زائد ناشی از فعالیت سلول‌ها نیز دفع شود. عضله قلب هم از این قاعده مستثنی نیست و باید خونرسانی مناسب داشته باشد تا این کار حیاتی خود را به درستی انجام دهد. خونرسانی به عضله قلب توسط رگ هایی موسوم به «سرخرگ های کرونر» صورت می گیرد. رسیدن خون به قلب و میزان فعالیت عضله قلب تا حدی مشابه وضعیت عرضه و تقاضا است؛ هرچه قلب فعالیت بیشتری داشته باشد (مثلاٌ هنگام فعالت‏های سنگین بدنی یا اضطراب و تنش)، به خون بیشتری احتیاج خواهد داشت. سرخرگ‏های کرونر باید بتوانند این افزایش نیاز را تأمین کنند و گرنه سلولهای عضله قلب با مشکل روبرو خواهند شد.

تصلب شرایین و همچنین پیدایش لخته درون رگ‏های کرونر سبب می شود که خونرسانی به سلول های عضله قلب کاهش یابد. در نتیجة کمبود اکسیژن و مواد غذایی و انباشت مواد زائد در عضله قلب، دردی پدید می آید که به «درد قلبی» یا «آنژین صدری» معروف است. اگر سرخرگ کرونر به طور کامل (به وسیله تنگی شدید یا لخته خون) بسته شود، سلول‏های قلبی مربوط به حوزه آن سرخرگ خواهند مرد که به این وضعیت «انفارکتوس قلبی» می‏گویند. گاهی نیز در اثر اختلال شدید و گسترده در کارکرد عضله قلب، مرگ ناگهانی رخ می دهد.

نشانه‏های مهم بیماری قلبی

1- درد قفسه سینه: این درد کوبنده یا فشارنده در ناحیه پشت جناغ سینه احساس می شود و ممکن است به گردن، دستها، پشت و یا شکم هم انتشار یابد. آنژین صدری اغلب هنگام کارهای بدنی یا فشارهای روحی و روانی که فعالیت قلب افزایش پیدا می کند، بروز می‏نماید و معمولاٌ با استراحت یا مصرف نیتروگلیسرین زیرزبانی تسکین می یابد. اگر درد با استراحت یا چندین دقیقه پس از مصرف قرص یر زبانی بهبود نیافت و به ویژه اگر همراه با تنگی نفس، تهوع و تعرق شدید بود، ممکن است نشانه انفارکتوس قلبی باشد. براساس گزارش مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران به دلیل اختلال در اعصاب محیطی، شدت نشانه های بیماری قلبی در افراد دیابتی ممکن است کمتر از میزان مورد انتظار باشد (انفارکتوس بی سروصدا)؛ از این رو شما که به بیماری دیابت مبتلا هستید باید بیشتر متوجه چنین نشانه هایی باشید و به موقع به پزشک مراجعه کنید. البته به یاد داشته باشید که دردهای قفسه سینه فقط نشانه بیماری قلبی نیستند و ممکن است مثلاٌ در اثر بیماری های گوارشی یا ریوی نیز پدید آیند.

2- تنگی نفس: احساس تنگی نفس می تواند از نشانه های بیماری کرونری قلب باشد گرجه در بسیاری از بیماری های تنفسی و... نیز این حالت پدید می آید.

3- تپش قلب: در این وضعیت، فرد به طور ناراحت کننده ای ضربان قلب خود را احساس می‏کند. تپش قلب در حالت های اضطرابی و برخی بیماری های دیگر قلبی نیز ممکن است پدید آید.

4- خیر یا ادم: در مراحل پیشرفته تر بیماری قلبی (نارسایی قلب) که کارکرد پمپ اشکال پیدا می کند، مایع موجود در بافت های بدن (به ویژه بخشهای پایینی بدن مثل قوزک پاها) به طور کامل تخلیه نمی شود و در زیر جلد انباشته می گردد. البته خیر یا ادم در نتیجه بیماری های واریسی پاها، بیماری کبد، اختلالات کلیوی و... نیز ممکن است پدید آید.

ادامه مطلب...

هرچند درمان بیماری سرطان در مواردی ممکن است با دشواری هایی همراه باشد اما درصورت تشخیص به موقع می تواند کمک زیادر به درمان باشد لذا در صورت مشاهده علائم هشدار دهنده خاص و مراجعه به موقع به پزشک متخصص می توان موجب شناسایی به هنگام بیماری سرطان شد.

این علائم عبارتند از:

0 تغییر در عادت دفع مدفوع یا ادرار یا پیدا شدن خون در مدفوع یا ادرار

0 بهبود نیافتن زخم های پوستی پس از دو هفته

0 خونریزی یا ترشح غیرطبیعی از مجاری طبیعی بدن

0 توده یا برآمدگی در پستان یا هر نقطه دیگر بدن

0 اشکال در بلع غذا

0 هر گونه تغییر در زگیل یا خال های موجود در بدن

0 سرفه های مداوم یا خونی یا گرفتگی مزمن صدا

 علائم یاد شده در بیماری های خوش خیم نیز دیده می‌شود اما برای تشخیص سرطان در صورت مشاهده این علائم ، فرد حتما باید با پزشک مشورت کند.

آنفلوانزای خوکی یک بیماری حاد تنفسی و به شدت واگیر در خوک‌ها است اما علت اصلی شیوع فعلی این بیماری در انسان‌ها تماس مستقیم انسان با انسان است.

 آنفلوانزای خوکی یک بیماری حاد تنفسی به شدت واگیردار در خوک‌ها است که به وسیله چندین نوع ویروس آنفلوانزای خوکی ایجاد می‌شود. میزان مرگ و میر آن در خوک‌ها نسبتا بالا است (یک تا 4 درصد). این ویروس در میان خوک‌ها از طریق ذرات آلوده معلق در هوا، تماس مستقیم و غیر مستقیم (تماس با سطح آلوده به ترشحات تنفسی) و توسط خوک‌های ناقل بدون علامت منتشر می‌‌شود.
طغیان این بیماری‌ در خوک‌ها در تمام طول سال رخ می‌دهد اما بیماری در مناطق معتدل بروز بیشتری در پاییز و زمستان دارد. بسیاری از کشورها به صورت معمول خوک‌های خود را در مقابل آنفلونزای خوکی واکسینه می‌کنند. ویروس‌های آنفلوانزای خوکی غالباً از زیرگونه HIN1 است اما زیرگونه‌های دیگر هم می‌توانند در خوک‌ها در چرخش باشند مثل (HIN2- H3N1- H3N2). خوک‌ها می‌توانند توسط ویروس‌های آنفلونزای پروندگان و ویروس‌های آنفلوانزای انسانی نیز آلوده شوند.
گاهی اوقات خوک‌ها می‌توانند با بیش از یک گونه ویروس‌ در یک زمان آلوده شوند که این مسئله می‌تواند باعث امتزاج و نوترکیبی این ویروس‌ها در بدن خوک با یکدیگر شود.
تأثیر آنفلوانزای خوکی بر سلامت انسان گه‌گاه آلودگی انسان به آنفلوانزای خوکی به صورت انفرادی و به صورت گروهی ( طغیان)‌ گزارش می‌شود. به طور کلی علائم بالینی مشابه آنفلوانزای فصلی انسانی است اما طیف علائم بالینی از حالات بدون علامت تا علایم پنومونی شدیدی که منجر به مرگ می‌شود، متغیر است.
علائم بالینی آنفلونزای خوکی با آنفلونزای فصلی انسانی و سایر بیماری‌های عفونی حاد دستگاه تنفسی فوقانی مشابهت دارد و همچنین موارد خفیف یا بدون علامت بیماری ممکن است شناسایی نشود. بنابراین، میزان گسترش واقعی این بیماری در انسان‌ها تاکنون ناشناخته است.
تاکنون بیماری آنفلوانزای خوکی جزء سیستم گزارش ‌دهی بین‌المللی بر اساس مقررات سازمان OIE نیست. بنابراین انتشار آن در حیوانات به خوبی شناخته نشده است. به نظر می‌رسد این بیماری در آمریکا بومی است و طغیان‌های بیماری در آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، اروپا (انگلیس، سوئد، ایتالیا، آفریقا (کنیا) و قسمت‌هایی از آسیای شرقی (چین و ژاپن) رخ داده است.
بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO) تا تاریخ 9اردیبهشت 1388 (27 آوریل 2009 میلادی) ‌موارد بیماری انسانی در کشورهای مکزیک، کانادا، اسپانیا، آمریکا، فرانسه، نیوزیلند، آلمان، انگلیس، فلسطین اشغالی گزارش شده است.
مردم به طور معمول آنفلوانزای خوکی را از خوک‌های آلوده می‌‌گیرند اما تعدادی از مبتلایان که تاکنون شناسایی شده‌اند در سابقه بیماری خود تماس با خوک یا محل‌های نگهداری خوک را نداشته‌اند. اکثریت قریب به اتفاق موارد این بیماری بر اثر تماس مستقیم انسان به انسان رخ داده است.
این بیماری از طریق خوردن قابل انتقال نیست به شرط‌ آنکه لاشه یا گوشت خوک به طریق بهداشتی و صحیح حمل و نقل و به طور کامل طبخ شود. ویروس آنفلوانزای خوکی از طریق پختن در دمای 70 درجه سانتیگراد از بین می‌رود.
به نظر می‌رسد اکثر مردم بالاخص افرادی که به طور مداوم در تماس با خوک نیستند. نسبت به ویروس‌های آنفلوانزای خوکی ایمنی ندارند و اگر ویروس آنفلوانزای خوکی به اندازه کافی قدرت انتقال انسان به انسان را پیدا کند می‌تواند باعث ایجاد پاندمی آنفلوانزا شود.
پیشگویی این موضوع مشکل است چون بستگی به شدت بیماری‌زایی ویروس، حساسیت سیستم ایمنی نسبت به آن، واکنش ایمنی متقاطع ناشی از آنفلوانزای فصلی و فاکتورهای میزبان دارد.
در حال حاضر واکسنی برای این بیماری وجود ندارد و مشخص نیست که آیا واکسن‌ آنفلوانزای فصلی انسانی می‌تواند محافظتی در مقابل آنفلوانزای خوکی ایجاد کند یا خیر.
2 دسته دارویی وجود دارد، گروه آمانتادین (آمانتادین و ریمانتادین) ‌و گروه ممانعت کننده‌های نورآمینیداز آنفلوانزا ( اسلتامیویر و زانامیویر) که گروه دوم در حال حاضر در درمان بیماران مصرف می‌شود. بسیاری از موارد آنفلوانزای خوکی گزارش شده قبل در انسان‌ها بدون مداخلات طبی و مصرف داورهای ضد ویروسی به طور کامل بهبود یافته‌اند اما در تعداد از ویروس های آنفلوانزا مقاومت به داورهای ضد ویروسی در حال گسترش است و این مسئله تاثیر درمان را محدود می‌سازد.
در حال حاضر به افرادی که در سایر مناطق دنیا زندگی می‌کنند و به مناطق آلوده مسافرت می‌کنند توصیه می‌شود. تماس با خوک‌ها به خصوص خوک‌های بیمار را به حداقل رسانده و موارد بیماری در حیوانات را سریعاً به مسئولان بهداشتی گزارش کنند. بسیاری از مردم که به این بیماری مبتلا شده‌اند تماس طولانی مدت و نزدیک با خوک‌های آلوده داشته‌اند. انجام اقدامات مناسب بهداشتی در تمام تماس‌هایی که با حیوانات برقرار می‌شود بالاخص در افرادی که در ذبح و مشاغل وابسته به آن اشتغال دارند، ضروری است. حیوانات بیمار یا تلف شده نباید در چرخه ذبح و استفاده انسان قرار گیرند.
اجتناب از تماس نزدیک با افرادی که ناخوش هستند. یا تب و سرفه دارند، شستن دست‌ها با آب و صابون به طور مکرر در طی روز،‌ رعایت عادات بهداشتی خوب شامل خواب و استراحت کافی، مصرف مواد غذایی مناسب و انجام فعالیت‌های ورزشی است.
اگر تب بالا یا سرفه و ناراحتی گلو داشتید باید در منزل بمانید و حتی‌المقدور از حضور در محل کار- مدرسه و اجتماعات خودداری کنید، استراحت کنید و مایعات فراوان بخورید، دست‌های خود را مکرراً با آب و صابون بشویید و با پزشک یا مرکز بهداشتی درمانی تماس بگیرید.

تعریف:

حرکات منظم و نوسانی و مکرر چشم ها در یک یا چند منطقه بینایی که بطور غیر ارادی رخ می دهد و بطور فیزیولوژیک و هم بطور پاتولوژیک می تواند رخ دهد را نیستاگموس گویند. این حرکات بصورت رفت و برگشتی یا بصورت پاندولی بوده، همزمان با بروز آن بیمار عدم تعادل را مطرح و چرخش خود یا محیط را بیان می کند. همچنانکه علامت خارجی یک بیماری عفونی تب می باشد، ‌علامت خارجی یک سرگیجه واقعی نیستاگموس است. در واقع تنها علامت عینی مهم سرگیجه نیستاگموس است . سرگیجه ای همراه نیستاگموس نیست، یک سرگیجه واقعی نیست. به عبارت بهتر سرگیجه واقعی نیست‌ بلکه یک احساس سرگیجهاست. نیستاگموس هم بصورت فیزیولوژیک و هم بصورت پاتولوژیک میتواند بروز کند.

نیستاگموس را به چند طریق دسته بندی مینمایند:  

اول : بر اساس جهت نیستاگموس که می تواند عرضی، عمودی ، چرخشی یا پاندولی باشد. نیستاگموس های پاندولی از لحاظ سرعت و ارتفا‌ع یکسان هستند، لذا جزء کند و تند ندارند ولی نیستاگموس های ضربانی، که بطور شایعتر دیده می شوند، دارای دو حرکت کند و تند هستند. پس علاوه بر تقسیم بندی فوق، نیستاگموس ها را میتوان به دو نوع کلی پاندولی و ضربانی تقسیم نمود.

دوم :‌ بر اساس عاملی که باعث بروز نیستاگموس می شود، که بر این اساس سه دسته نیستاگموس بوجود می آید.

1- نیستاگموس فیزیولوژیک : میتوان این نوع نیستاگموس را با تحریکات خاصی ایجاد نمود که مثال آن در تست اپتوکینتیک است و مثال عملی آن فردی است که در ترن نشسته است، حرکات آرام چشم اشیاء را دنبال کرده و سپس با یک حرکت تند، چشم به وضعیت اولیه برمی گردد. در این تست واکنش فوق را در آزمایشگاه بوجود می آوریم. یعنی معادلِ تستِ اپتوکینتیک، فرد نشسته در ترن است.

2- نیستاگموس پاتولوژیک: اکتسابی است و با واسطه تحریک بیماری سیستم تعادلی لابیرنتی ( محیطی ) یا سیستم تعادلی مرکزی ( مرکزی)، بوجود می آیند.

علاوه بر نیستاگموس، حرکات دیگری نیز در چشم وجود دارند که عبارتند از: 

1-حرکات ساکادی : حرکاتی باسرعت تند که باعث جابجایی سریع کره جشم می شوند. مثال واضح آن موقعی است که در یک اتاق تاریک، بطور نامنظم و مکرر و در جهات مختلف چراغی روشن شود. حرکات سریع چشم در راستای دیدن چراغ ( بعبارت دیگر آوردن تصویر نور بر روی جسم زرد شبکیه ) حرکات ساکادی هستند که با تاخیری کوتاه نسبت به محرک وارده، چشم را بطرف محرک، حرکت میدهند.

 2- حرکات پرسوئیت : برخلاف مورد فوق، حرکات پرسوئیتی حرکاتی ظریف هستند که در راستای حفظ تصویر یک شیء متحرک بر روی شبکیه انجام می شوند. مثال آن در موقعی است که اتومبیلی در مسیر دید ما از چپ به راست در حال حرکت است. چشم در تعقیب این شیء ( و بالطبع جهت بهتر دیدن آن ) بایستی تصویر را بر روی جسم زرد شبکیه نگهدارد لذا حرکاتی ظریف در راستای حرکت شیء مورد نظر رخ میدهد که به آنها پرسوئیت گویند. در واقع حرکات پرسوئیت در تعقیب اشیا در چشم ایجاد میشود.

ارزش نیستاگموس چیست ؟

سوال مهم این است که این حرکات چشمی چه سودی دارند؟ بطور ساده می توان گفت که با کمک مکانیسم های پیچیده ای که در رابطه تنگاتنگ سیستم تعادلی و مغز و بینایی وجود دارد، انسان قادر است تصویر شیء را که می خواهد ببیند، بر روی جسم زرد شبکیه نگهدارد تا حداکثر بینایی حاصل شود و حرکات شیء یا حرکات بدن و سر تغییری در تصویر ایجاد نکند زیرا اگر حرکتی در سر انسان رخ دهد و مکانیسم های جبرانی نتوانند با ایجاد حرکات اصلاحیِ چشم، تصویر را بر روی شبکیه نگهدارند، فرد دید واضحی از شیء مورد نظر نخواهد داشت.

برای ساده تر شدن مطلب می توان مثالهای زیر را مطرح نمود:

 .اگر حرکات پرسوئیتی چشم وجود نداشتند نمی توانستیم تصویر کاملاً واضحی از یک شیء در حال حرکت بطور مداوم داشته باشیم

- اگر حرکات نیستاگموسی وجود نداشتند درون قطار قادر نبودیم محیط بیرون را لحظه به لحظه تماشا کنیم و تصاویر مانند یک نوار فیلم مبهم و تار از معرض دید ما رد می شدند. در مثال حاضر، تصویر اشیاء بیرون را با یک حرکت آرام در خلاف جهت حرکت قطار دنبال می کنیم و پس از آنکه شیء از حوزه دید ما خارج شد، با یک حرکت ساکادی چشم به نقطه اولیه برگردانده می شود. 

در انتهای این توضیحات کلی بایستی گفت که نیستاگموس یک علامت است و یک تشخیص نیست. بررسی آن از لحاظ اتیولوژی و مطالعه خصوصیات آن باعث میشود که به تشخیص عاملی که آنرا ایجاد میکند برسیم و باز هم تاکید می کنیم که:

. 1- سرگیجه ای که حقیقی باشد بایستی نیستاگموس داشته باشد

. 2- هر نیستاگموسی پاتولوژیک نیست
 

شرح بیماری
آنوریسم‌ عبارت‌ است‌ از بزرگ‌ شدن‌ یا بیرون‌زدگی‌ دیواره‌ یک‌ سرخرگ در اثر ضعف‌ دیواره‌ سرخرگ‌. آنوریسم‌ اغلب‌ پس‌ از حمله‌ قلبی‌ رخ‌ می‌دهد و معمولاً در آئورت (سرخرگ‌ بزرگی‌ که‌ از قلب منشاء گرفته‌ و در سینه‌ و شکم‌ به‌ سمت‌ پایین‌ حرکت‌ می‌کند) یا سرخرگ‌هایی‌ که‌ مغز، پاها، یا دیواره‌ قلب را تغذیه‌ می‌کنند، ایجاد می‌شود.

علایم‌ شایع‌
آنوریسم‌ در قفسه‌ صدری‌ باعث‌ درد قفسه‌ صدری‌، گردن‌، کمر، و شکم‌ می‌شود. درد ممکن‌ است‌ ناگهانی‌ و تیز باشد.
آنوریسم‌ در شکم‌ باعث‌ درد در کمر (گاهی‌ شدید)، بی‌اشتهایی‌ و کاهش‌ وزن‌، و وجود یک‌ توده‌ ضربان‌دار در شکم‌ می‌شود.
آنوریسم‌ در یک‌ سرخرگ‌ در پا باعث‌ نرسیدن‌ خون‌ به‌ قدر کافی‌ به‌ نقاط‌ مختلف‌ پا می‌شود. در نتیجه‌ پا دچار ضعف‌ و رنگ‌پریدگی‌ می‌شود، یا اینکه‌ متورم‌ شده‌، رنگ‌ آن‌ به‌ آبی‌ تغییر می‌کند. امکان‌ دارد یک‌ توده‌ ضربان‌دار در ناحیه‌ کشاله‌ ران‌ یا پشت‌ زانو وجود داشته‌ باشد.
وجود آنوریسم‌ در یک‌ سرخرگ‌ مغزی‌ باعث‌ سردرد (اغلب‌ ضربان‌دار)، ضعف‌، فلج‌ یا کرختی‌، درد پشت‌ چشم‌، تغییر بینایی‌ یا نابینایی‌ نسبی‌، و مساوی‌ نبودن‌ اندازه‌ مردمک‌ها می‌شود.
وجود آنوریسم‌ در عضله‌ قلب‌ باعث‌ نامنظم‌ شدن‌ ضربان‌ قلب‌ و علایم‌ نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌ می‌شود.

علل‌
شایع‌ترین‌ علت‌، افزایش‌ فشارخون‌ است‌ که‌ سرخرگ‌ را ضعیف‌ می‌کند.
آترواسکلروز (تصلب‌ شرایین)‌
ضعف‌ مادرزادی‌ سرخرگ‌ (به‌ خصوص‌ در مورد آنوریسم‌های‌ سرخرگ‌هایی‌ که‌ به‌ مغز می‌روند).
عفونت آئورت در اثر بیماری‌ سیفلیس نادر است‌.
صدمه‌ فیزیکی‌

عوامل تشدید کننده بیماری
سن‌ بیشتر از 60 سال‌
سابقه‌ حمله‌ قلبی‌
فشارخون‌ بالا
سیگارکشیدن‌
چاقی‌
سابقه‌ خانوادگی‌ تصلب‌ شرایین‌
پلی آرتریت گرهی‌ (یک‌ نوع‌ بیماری‌ که‌ طی‌ آن‌ التهاب‌ سرخرگ‌های‌ کوچک‌ و متوسط‌ رخ‌ می‌دهد).
آندوکاردیت باکتریال (عفونت سطح‌ داخلی‌ قلب)