زن ها و مردها به لحاظ شخصیتی و مهارت های ارتباطی تفاوت های زیادی باهم دارند اما بسیاری از خانم ها و آقایان از این نکته مطلع نیستند به همین دلیل شیوه برخورد درست با هم را نمی دانند و در نتیجه انتظارات و توقعات نابجایی از هم پیدا می کنند.

این مسئله بیشتر از همه در روابط خانوادگی و زناشویی خود را نشان می دهد، وقتی زن و شوهر یکدیگر را درست نشناسند چگونه می توانند نیازهای هم را درست پیش بینی کنند و یکدیگر را راضی و خرسند نگه دارند؟ همین امر به مرور باعث به وجود آمدن اختلاف های جدی می شود و در مواردی هم زن و شوهرها به این نتیجه می رسند که با هم تفاهم ندارند و این می تواند عواقب وخیمی به بار آورد، در این مطلب سعی می کنیم به شما بگوییم با همسرتان به لحاظ روانی چه تفاوت هایی دارید و چه توقعاتی می توانید از او داشته باشید.

قدرت بدنی مهم نیست
نمی توان گفت که آدم های با اعتماد به نفس کمتر از دیگران دچار شک و تردید می شوند اما باید بدانید آن ها بهتر این شک ها را مدیریت می کنند و می توانند تمام انرژی خود را معطوف به حل مسئله کنند و این همان جایی است که تفاوت هایی میان مردها و زن ها می بینیم.

مردها: در طول تاریخ مردها برای آنچه خواسته اند جنگیده اند، آن ها با توان فیزیکی بالایی که داشتند توانستند ثروت و منابع زیادی را به دست بیاورند. ولی در دوران مدرن که تکنولوژی پیشرفت زیادی کرده است مسائل خیلی کمی هستند که به قدرت بدنی نیاز داشته باشند. این روزها وقتی تعارض و تضادی پیش می آید، مردها سعی می کنند با گفت وگویی صلح آمیز آن را حل کنند اما همچنان در ناخودآگاه آن ها این موضوع وجود دارد که قدرت بدنی بیشتری دارند، به همین دلیل وقتی بحث و جدلی پیش می آید که نمی توان با صحبت آن را حل کرد، ناخودآگاه قدرت بدنی آن ها به ذهن شان می آید و همین امر باعث افزایش اعتماد به نفس شان می شود، البته منظورمان این نیست که آن ها از این نیرو استفاده می کنند بلکه به لحاظ ذهنی قوی ترشان می کند.

زن ها: زن ها می دانند که به لحاظ قدرت بدنی توان کمتری دارند و شاید همین امر باعث می شود برای خیلی از خانم ها بحث جدی با آقایان کمی مشکل شود چون وقتی بحث بالا می گیرد ناخودآگاه یادشان می آید به لحاظ بدنی ضعیف تر و آسیب پذیرتر هستند و نمی توانند به خوبی در برابر آن مرد از خود دفاع کنند. ولی توصیه ما به خانم ها این است که اول از همه یادشان باشد، اگر طرف مقابل حمله فیزیکی کند بیشتر نشان دهنده ترس اوست تا قدرتش. از طرف دیگر در طول تاریخ مردها از طریق قدرت بدنی خود زندگی را گذراندند ولی زن ها بیشتر از مهارت های زبانی خود استفاده کرده و توانسته اند مردها را متقاعد کنند، پس قدرت خود را در قانع کردن طرف مقابل دست کم نگیرید.

مردها برای شان هدف مهم است
مردها مشکلات شان را همانند یک ماشین اتوماتیک حل می کنند؛ آن ها روی موضوعی تمرکز کرده و همه کار می کنند تا آن را به دست آورند و به همین دلیل، فرآیند و راهی که آن ها را به خواسته شان می رساند برای شان چندان مهم نیست، مهم تنها نتیجه است اما زن ها توجه بیشتری به فرآیندها و طریقه رسیدن به هدف دارند و سوال مهم برای آن ها این است که چطور بهتر عمل کنند؟ چگونه رفتار کنند؟ چگونه کار درست را انجام دهند؟ همه این سوال ها می تواند توجه را از هدف نهایی منحرف کند و حتی گاهی دسترسی به هدف غیرممکن می شود. به خانم ها توصیه می کنیم اینقدر به حاشیه ها فکر نکنند بهتر است تمام توجه تان را تنها به یک نتیجه مثبت متمرکز کنید. البته باید حواس تان به تمام موانع ممکن و راه های غلبه بر آن ها باشد، جالب است بدانید افراد با اعتماد به نفس یک قانون مهم دارند: به جای این که هنگام مواجهه با مسائل نگران پیامدها شوند تنها به حل آن فکر می کنند.

اعتماد به نفس با بی ادبی فرق دارد
مردها خیلی بندرت به مشکلات شان اعتراف می کنند؛ آن ها وقتی به دنبال دستیابی به علائق خود هستند کم پیش می آید احساسات افراد دیگر را در نظر بگیرند. مردانی که هدف برای شان مهم است معمولا سلطه جو هستند؛ آن ها تنها به دنبال دستیابی به هدف شان هستند و برای شان اهمیتی ندارد که همکاران یا زیردستان شان درباره آن ها چه فکری می کنند، آن ها نمی ترسند کسی را بیازارند یا گستاخ به نظر برسند. زن ها در نقطه مقابل هستند، برای آن ها بسیار مهم است دیگران درباره آن ها چه فکری کنند؛ آن ها می خواهند همه را خشنود کرده و همه آن ها را تحسین کنند و دوست شان داشته باشند و در نتیجه آن ها حاضر می شوند کارهایی را که نمی خواهند، انجام دهند تنها به این دلیل که همکاران و دوستان شان را نیازارند. نمی گوییم بیش از اندازه بر اهداف تان پافشاری کنید و حاضر باشید به هر دلیلی به خودتان فشار بیاورید اما حواس تان باشد اعتماد به نفس با بی ادبی یا گستاخی فرق دارد.

خانم ها رمزگشاتر هستند
توانایی رمزگشایی به معنای حدس زدن احساسات طرف مقابل با مشاهده رفتار غیرکلامی اوست؛ برای نمونه فردی که این توانایی را دارد که از حالات صورت، وضعیت بدن و حرکات و نیز صدای دوست خود، در می یابد که او خوش و سرحال است یا محزون و افسرده. پژوهش ها نشان می دهند این توانایی در زنان به مراتب بیش از مردان است؛ زنان در قضاوت و استنباط هیجانات و عواطف به ویژه از حالات صورت بسیار توانمندتر از مردان هستند. این توانایی حتی در دختران دبستانی هم دیده می شود. زنان در رمزگشایی توان بالایی دارند برای مثال در یک جمع و در یک مهمانی اگر آقا از حرف همسرش خوشش نیاید و اشاره کند خانم سریعا متوجه می شود و مسیر حرف را عوض می کند ولی آقایان کمتر می توانند چنین کاری بکنند.

فرق زن ها و مردها در کنترل احساسات
مردها: از همان دوران کودکی معمولا پسرها را جوری تربیت می کنند که در آینده بتوانند از خودشان دفاع کنند. آن ها یاد می گیرند نباید گریه کنند، نباید از هیچ چیزی بترسند، نباید موجودات ضعیف تر را بترسانند و اذیت کنند. پدر و مادر به آن ها یاد می دهند باید قوی و شجاع باشند و روی خودشان کنترل داشته باشند. آدم ها و جامعه نیز از یک مرد انتظار دارند در هر موقعیتی آرامشش را حفظ کند، به دلیل همین باورها مردها تلاش می کنند که چنین قابلیت هایی را در خود به وجود آورند اما منظور ما این نیست که مردها در وضعیت های بحرانی عصبی نمی شوند. آن ها معمولا احساسات شان را کمتر نشان می دهند، در نتیجه زن ها احساس می کنند مردها اعتماد به نفس زیادی دارند و کاملا به خودشان مطمئن هستند.

زن ها: خانم ها به طور طبیعی، احساساتی تر و حساس تر هستند، عصبی بودن آن ها کاملا آشکار است و خیلی راحت می توان آن ها را آشفته کرد و بعد نقطه ضعف های شان را به رخ کشید. اگر به عنوان یک خانم دوست ندارید کسی بتواند با شما چنین کاری کند باید یاد بگیرید در جمع به خود مسلط باشید و خودتان را کنترل کنید. حواس تان به تمام حرکت ها، حالت های صورت و صدای تان باشد. وقتی عصبی می شوید، سعی کنید عمیق نفس بکشید و حواس تان باشد که کاری نکنید که بعدا از خودتان خجالت بکشید. باید سعی کنید احساسات تان را تا زمانی که به خانه می روید یا جایی که غریبه ای نیست درون تان نگه دارید و آن ها را بروز ندهید. البته حواس تان باشد نباید احساسات منفی را درون خودتان نگه دارید بلکه باید به نحوی آن ها را تخلیه کنید و اما هیچ گاه افراد با عزت نفس این کار را در مقابل غریبه ها انجام نمی دهند. البته فراموش نکنید هیچ کس از شما انتظار ندارد که همچون مردها رفتار کنید ولی اگر بتوانید در موقعیت های بحرانی خودتان را کنترل کنید، برای تان نقطه قوت بزرگی است.

مردها پیام ها را می سنجند و زن ها فراپیام را
زنان و مردان با وجودی که از کلمات مشابه استفاده می کنند ولی حرف یکدیگر را نمی فهمند. کلماتی که ما به کار می بریم 2 قسمت دارند: به اطلاعاتی که به وسیله معانی کلمات منتقل می شوند «پیام» می گویند و آنچه درباره روابط مخابره می شوند، تلقی در قبال یکدیگر، موقعیت و حرفی که می زنیم، حالت چهره و وضعیت بدنی ما هنگام صحبت کردن، «فراپیام» نامیده می شود. در حالی که کلمات اطلاعاتی را منتقل می سازند، طرز سخن ما، بلندی صدا، سرعت حرف زدن، لحن و ادای کلمات و تاکیدها، ذهنیت ما را مشخص می سازند؛ حالتی که به مخاطب ما می فهماند عصبانی هستیم یا احساس دوستانه داریم و می خواهیم صمیمی تر شویم همان فراپیام است. پژوهش ها نشان داده اند، زن ها بیشتر از پیام به فراپیام اهمیت می دهند در حالی که برای مردها خود پیام اهمیت بیشتری دارد. زنان برای بیان احساسات به خود حق می دهند از انواع صفات عالی و مبالغه آمیز استفاده کرده و احساسات خود را غلیظ جلوه دهند؛ مثلا می گویند: «تو هیچ وقت به فکر من نبودی»، «تو همیشه دیر می آیی»، «100 بار به شما گفتم.» زن محدودیتی در استفاده از لغات نمی بیند در صورتی که مردان این کلمات را واقعی پنداشته و واکنش نامناسب نشان می دهند؛ مثلا می گویند: «در یک ماه گذشته فقط یک شب دیر آمدم.»

فرق میان گوش دادن زن و مرد
تحقیقات نشان می دهند زن ها و مردها از روش های متفاوتی برای نشان دادن گوش کردن خود به حرف های دیگران استفاده می کنند. زن ها حین گوش دادن بیشتر سر تکان می دهند و از کلماتی مانند آهان، بله و... استفاده می کنند و مقصودشان نیز از استفاده این کلمات این است که «دارم به حرف های شما گوش می دهم.» ولی مردها کمتر این حرکات انجام می دهند و بیشتر زمانی از این اصوات و کلمات استفاده می کنند که بخواهند توافق خود را اعلام کنند بنابراین بیشتر اوقات زن ها شکایت می کنند که همسرشان به حرف های شان گوش نمی دهد یا حوصله شنیدن حرف های آن ها را ندارد. در صورتی که نحوه گوش دادن در زن و مرد متفاوت است.