|
BABAK 1992 
| ||
|
فرعون پادشاه مصر ادعای خدایی میکرد. روزی مردی نزد او آمد و در حضور همه خوشه انگوری به او داد و گفت: اگر تو خدا هستی پس این خوشه را تبدیل به طلا کن.
فرعون یک روز از او فرصت گرفت. شب هنگام در این اندیشه بود که چه چاره ای بیندیشد و همچنان عاجز مانده بود که ناگهان کسی درب خوابگاهش را به صدا در آورد.
فرعون پرسید کیستی؟ ناگهان دید که شیطان وارد شد. شیطان گفت: خاک بر سر خدایی که نمیداند پشت در کیست. سپس وردی بر خوشه انگور خواند و خوشه انگور طلا شد!
بعد خطاب به فرعون گفت: من با این همه توانایی لیاقت بندگی خدا را نداشتم آنوقت تو با این همه حقارت ادعای خدایی می کنی؟
[ پنج شنبه 92/2/26 ] [ 10:35 عصر ] [ بابک باباپور ]
[ نظرات () ]
مسئولین یک مؤسسه خیریه متوجه شدند که وکیل پولداری در شهرشان زندگی میکند و تا کنون حتی یک ریال هم به خیریه کمک نکرده است. پس یکی از افرادشان را نزد او فرستادند. مسئول خیریه: آقای وکیل ما در مورد شما تحقیق کردیم و متوجه شدیم که الحمدالله از درآمد بسیار خوبی برخوردارید ولی تا کنون هیچ کمکی به خیریه نکرده‌اید. نمی‌خواهید در این امر خیر شرکت کنید؟ وکیل: آیا شما در تحقیقاتی که در مورد من کردید متوجه شدید که مادرم بعد از یک بیماری طولانی سه ساله، هفته پیش درگذشت و در طول آن سه سال، حقوق بازنشستگی‌اش کفاف مخارج سنگین درمانش را نمی‌کرد؟ مسئول خیریه: (با کمی شرمندگی) نه، نمی‌دانستم. خیلی تسلیت می‌گویم. وکیل: آیا در تحقیقاتی که در مورد من کردید فهمیدید که برادرم در جنگ هر دو پایش را از دست داده و دیگر نمی‌تواند کار کند و زن و 5 بچه دارد و سالهاست که خانه نشین است و نمی‌تواند از پس مخارج زندگیش برآید؟ مسئول خیریه: (با شرمندگی بیشتر) نه . نمی‌دانستم. چه گرفتاری بزرگی… وکیل: آیا در تحقیقاتتان متوجه شدید که خواهرم سالهاست که در یک بیمارستان روانی است و چون بیمه نیست در تنگنای شدیدی برای تأمین هزینه‌های درمانش قرار دارد؟ مسئول خیریه که کاملاً شرمنده شده بود گفت: ببخشید. نمی‌دانستم این همه گرفتاری دارید… [ چهارشنبه 90/8/18 ] [ 7:47 صبح ] [ بابک باباپور ]
[ نظرات () ]
یک روز آموزگار از دانش آموزانی که در کلاس بودند پرسید آیا می توانید راهی غیر تکراری برای ابراز عشق ، بیان کنید؟ [ شنبه 90/5/1 ] [ 7:53 صبح ] [ بابک باباپور ]
[ نظرات () ]
دربست! زد روی ترمز. با خستگی پرسید: کجا؟ بهشت‌زهرا. با خودش فکر کرد: «اگه داداش باهام راه بیاد و بازم ماشینش رو بهم بده، با دو سه شب مسافرکشی تو هفته، شهریه این ترمم جور میشه.» پایش را روی پدال گاز فشرد. ماشین پرواز کرد. اتوبان، بی‌انتها به نظر می‌رسید. در گرگ و میش آسمان، رویایی دراز پلک‌هایش را سنگین‌تر کرد. صدای پچ‌پچ مسافرهای صندلی عقب، مثل لالایی نرمی در گوش‌هایش ریخت. یکباره صدای برخورد جسمی سنگین، او را از خواب پراند. ناخودآگاه ترمز کرد. مثل کابوس‌زده‌ها، از ماشین بیرون پرید. وسط جاده، پسری هم‌قد و قواره خودش، مچاله افتاده بود و هنوز نیمی از گل‌های رز و مریم را در دست داشت. [ شنبه 90/1/6 ] [ 8:22 صبح ] [ بابک باباپور ]
[ نظرات () ]
مثل گریه توی پائیز ... مثل پائیز توی کوچه... مثل کوچه زیر بارون... مثل بارون روی شیشه.... تو خود عشقی خود عشق! مثل اسمت روی قلبم... مثل هدیه توی دستم... مثل اون حالی که داشتم وقتی که هدیه رو می بستم... تو خود عشقی خود عشق! مثل ماه وقتی گریه اش میگیره... مثل گل وقتی از دست تو میره... مثل من که نمیای و میمیره... مثل تو تا تو خود عشقی خود عشق... مثل ماه مثل تو... مثل اشک مثل من... مثل عشق مثل آه... آه...تو خود عشقی خود عشق! مثل لیلی توی پائیز... مثل مجنون زیر بارون... نظر بدهید. مثل بارون وقتی آروم... آروم آروم میشه عاشق... تو خود عشقی خود عشق !
این شعر رو فقط برای تو نوشتم. میدونی که چرا؟ چون تو خود عشقی خود عشق. واسه نوشتن این شعر با هر کلمه قلبم لرزید... [ دوشنبه 89/10/20 ] [ 12:38 صبح ] [ بابک باباپور ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  هر چی که بخوای از عکس، داستان، ترفند مو بایل و کامپیوتر،ترفند ایرانسل،بازی،دانلود فیلم و آهنگ، اس ام اس و .... | |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] | ||
